Gisteren zijn Koen en Rick van high Camp terug afgedaald naar het basiskamp van Vinson. Gezien dit de laatste beklimming van Mount Vinson was voor dit seizoen worden de vaste touwen, markeringsvlagjes, hoogtekamp en zo door twee mensen van ANI afgebroken. Ook het basiskamp moet volledig opgekuist, opgebroken en opgeborgen worden voor de komende Antarctische winter. Het was de bedoeling om Koen en Rick samen met de base campcrew en alle nodige materiaal terug naar Union Glacier te vliegen deze avond met een Twin Otter. Maar, we zouden niet op Antactica zijn als alles volgens plan verliep. Ook deze keer is het weer de spelbreker. Er is dichte mist komen opzetten in de regio van Vinson. Hier op Union Glacier waait het de kleren van je lijf. Voorlopig is die vlucht uitgesteld naar morgenvroeg 9u, we zien wel...
Ondertussen heb ik me wel weten bezig te houden in U.G, Ik heb allerhande lezingen bijgewoond over poolexpedities, wetenschappelijk onderzoek, befaamde ontdekkingsreizigers, klimaatveranderingen,.... Ook ga ik dagelijks 10km skiën en enkele uurtjes wandelen, kwestie van in vorm te blijven. Ik heb ook wel al een aantal heel interessante mensen ontmoet en leuke gesprekken gehad. Maar op de duur gaat het hier ook wel wat vervelen. Gezien het basiskamp op een gletsjer ligt mag je niet zomaar gaan lopen waar je wil. Er is een omloop van 10 km aangelegd waar het veilig is en waar je niet buiten mag. Als je het kamp verlaat moet je je aanmelden in de communicatiepost, met de melding waar je naar toe gaat en voor hoe lang. Ook als je terug komt moet je dit laten weten. Ik weet wel dat dit om veiligheidsredenen zo is, en het is ook allemaal niet zo erg maar je voelt je wel een beetje aan handen en voeten gebonden. Gelukkig is de omgeving hier prachtig.
Ondertussen heb ik me wel weten bezig te houden in U.G, Ik heb allerhande lezingen bijgewoond over poolexpedities, wetenschappelijk onderzoek, befaamde ontdekkingsreizigers, klimaatveranderingen,.... Ook ga ik dagelijks 10km skiën en enkele uurtjes wandelen, kwestie van in vorm te blijven. Ik heb ook wel al een aantal heel interessante mensen ontmoet en leuke gesprekken gehad. Maar op de duur gaat het hier ook wel wat vervelen. Gezien het basiskamp op een gletsjer ligt mag je niet zomaar gaan lopen waar je wil. Er is een omloop van 10 km aangelegd waar het veilig is en waar je niet buiten mag. Als je het kamp verlaat moet je je aanmelden in de communicatiepost, met de melding waar je naar toe gaat en voor hoe lang. Ook als je terug komt moet je dit laten weten. Ik weet wel dat dit om veiligheidsredenen zo is, en het is ook allemaal niet zo erg maar je voelt je wel een beetje aan handen en voeten gebonden. Gelukkig is de omgeving hier prachtig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten